10 De voorlaatste etappe

Gisteren hadden we onze laatste eh...rustplaats in Bentota. En, Sjaak, we zaten daar niet in jullie hotel achter het station, maar aan de rivier, die daar iets verderopin zee stroomt. Een mooie plek. Aan de kust daar zijn er meerdere schildpadbeschermende organisaties, en een daarvan hebben we bezocht. Het zijn echt ideële clubs, die goed werk doen. Ze vangen o.a. beschadigde schildpadden op, die ze weer in zee laten als ze hersteld zijn. Op de foto die ik van eentje gemaakt heb kun je niet goed zien hoe zijn schild is ingedeukt, waarschijnlijk door een aanvaring met een vissersboot. Ook broeden ze eieren uit; die liggen zo'n 48 dagen onder een hoop zand, en komen dan uit. Na een tijdje gegroeid te zijn worden ze in zee losgelaten.
We hebben er ook een bootsafari gedaan, samen met een ander Awol-stel dat in hetzelfde hotel logeerde. We vliegen gelijk met hen weer naar huis. Zij zijn echte vogelaars, dus we hebben allerlei bijzondere vogels gezien. Een kwak, een grote (geen kleintje dus)! Later op de foto bleek het een mangrovereiger te zijn, maar dat is gunstig, want die is nog zeldzamer! We hebben ook een flinke krokodil gezien die lekker lag te luieren half in het water. En maar loeren naar ons. Vanwege zijn schutkleuren staat-ie niet goed op mijn Ipad-foto. Jacq heeft wel een mooi plaatje. Wel heb ik een paar varanen, wel drie meter lang, op de foto staan. Verder zagen we meerdere ijsvogels, eentje heel dichtbij. Die heten hier kingfishers, wat een betere naam is. En net als Sjaak en Tineke kregen we een jonge krokodil in de handen gedrukt. Dezelfde? In elk geval hebben we ons niet gehouden aan het advies van Gerrit GR, om bij die beesten uit de buurt te blijven.
Vermeldenswaard is nog de foto van een waarschuwingsbord aan een huis bij ons hotel. Wie het verbod overtreedt wordt neergeschoten. Survivers worden nogmaals neergeschoten. Ik maakte een praatje met de huiseigenaar (en heb dat overleefd) en legde hem uit dat ik in Nederland wil laten zien hoe hier de mensen gewaarschuwd worden. Vond-ie mooi.

Vandaag weer een mooie tocht. Wel te laat gestart, want het ontbijt dat ons om zes uur beloofd was kwam pas om half zeven. Misverstand? Pas na de middag, in de warmte, kwamen we aan. De weg was hier en daar flink heuvelachtig, en toen ik weer eens een stukje vooruit was kwam een tuktukdriver naast me rijden die riep: your wife is tired!
Hanwella is een plaats van niks. Ook het hotel is niet best. Was al tweede keus: het eerste had geen kamer met airco vrij. Deze wel, en die airco is nadrukkelijk aanwezig: maakt een lawaai van heb ik jou daar. De hotelbediende heeft het licht niet uitgevonden, maar heeft wel alle lampen die het niet deden hersteld.
Ik zat beneden, half buiten, toen het plotseling begon te onweren. Met daarna een flinke stortbui. De hotelbaas kwam me waarschuwen dat de bliksem wel eens kon inslaan in mijn Ipad, maar ik heb hem uitgelegd dat dat niet gebeurt met Nederlandse Ipads. Wel viel even later al het licht uit, maar dat is ook al weer in orde! Behalve deze flinke bui hebben we eigenlijk maar weinig regen gehad. Wel zo nu en dan bewolking, waar we steeds blij mee waren. Kunnen jullie je dat in Nederland voorstellen?
De foto's van gisteren en vandaag plaats ik later. Eentje is speciaal voor kleindochter Sarah: ik sta er op! Dan weet ze zeker dat ik ook mee op reis ben!
Allemaal weer gegroet, ook van Grandma!